Adaptacja dziecka w przedszkolu
Adaptacja w przedszkolu – rady dla rodziców dzieci, które zaczynają
przygodę z przedszkolem
Adaptacja w przedszkolu dla niektórych dzieci jest trudniejsza niż dla innych. Jeśli przez pierwsze dni dziecko płacze w przedszkolu lub nie chce się z tobą rozstawać, jest to naturalna reakcja.
Jak pomóc dziecku w adaptacji do przedszkola? Wskazówki dla rodziców
Pójście do przedszkola to trudny moment i dla dziecka, i dla rodzica. Na szczęście to mija. Niektóre dzieci po kilku dniach dumnie kroczą do przedszkola i rzucają się w wir zabawy, inne potrzebują nieco więcej czasu, aby przystosować się do nowych warunków. Co możesz zrobić, aby dziecko polubiło przedszkole i jak ułatwić mu adaptację?
- Ucz samodzielności
Zanim dziecko rozpocznie przedszkolną przygodę, naucz je:
- korzystać z toalety,
- mówić, jak ma na imię i nazwisko,
- zgłaszać potrzeby (mówić, że coś boli, jest zimno itp.),
- używać łyżki i widelca przy jedzeniu,
- ubierać się i zakładać buty.
Dzięki temu maluch poczuje się pewniej.
- Zachowaj spokój
Emocje się udzielają - to prawda stara jak świat. Dlatego nic tak nie potęguje rozpaczy dziecka jak nerwowe reakcje rodziców. Nie płacz, nie krzycz, nie zanoś dziecka do sali, a potem nie odrywaj go od siebie – powinno tam wejść samo. I co ważne, nie pozwól, by dziecko zobaczyło, że sama wahasz się, czy zostawić je w przedszkolu. Wtedy i ono może poczuć się niepewnie. W drodze do placówki wspólnie zaplanujcie, co miłego zrobicie po powrocie z przedszkola – świadomość, że już za kilka godzin się przytulicie i spędzicie razem czas, z pewnością zmniejszy wasz stres.
- Nie kłam
Nie mów, że „zaraz wrócisz” jeśli wiesz, że tak się nie stanie. Jeśli obiecasz dziecku, że odbierzesz je np. po zupie, po drzemce, czy po obiedzie – dotrzymaj słowa. Utracone zaufanie będzie ci trudno odbudować i następnym razem dziecko nie tylko nie uwierzy w twoje słowa, ale będzie czuło większy lęk przed pójściem do przedszkola. Maluszek może pomyśleć, że skoro mama mówiła, że zaraz wróci, a nie wróciła, to może teraz w ogóle po mnie nie przyjdzie?
- Nie strasz
Nie mów dziecku, że za karę zabierzesz mu zabawkę lub nie dostanie obiecanej nagrody. Jeśli sprawisz, że przedszkole będzie „za karę”, to twoje dziecko nigdy go nie polubi.
- Nie nagradzaj
Obiecywanie dziecku nagrody za to, że pójdzie do przedszkola nie jest najlepszym pomysłem. Według wielu psychologów, przyzwyczajając dziecko do tego, że należy mu się nagroda za każdą, codzienną czynność może okazać się zgubne nie tylko dla domowego budżetu, ale i dla rozwoju dziecka.
- Mów o przedszkolu
Opowiadaj dziecku o przedszkolu, staraj się mówić o pozytywnych aspektach: że pozna tam nowe koleżanki i kolegów, będą nowe zabawki, których nie ma w domu.
Jeśli masz jakieś miłe wspomnienia z czasów przedszkolnych, podziel się nimi z dzieckiem.
Możesz wykorzystać książeczki lub bajki, których bohaterowie idą do przedszkola, w którym wcale nie jest tak źle i strasznie. Książek o przedszkolu jest naprawdę dużo i z pewnością warto poszukać ich w pobliskiej bibliotece.
- Małe rytuały
Możecie wymyślić swoje własne (może sekretne?) pożegnanie, np. buziak na dobrą zabawę. Wtedy rozstanie będzie łatwiejsze.
- Rutyna
Ustal pewien schemat poranka, żeby dziecko wiedziało, co po sobie następuje, np. przed wyjściem do przedszkola trzeba umyć zęby. Zmiana rutyny może wybić dziecko z rytmu i niechętnie będzie szło do przedszkola. Szczególnie jeśli w domu zacznie się wspaniale bawić.
Warto też, by wychodzeniu do przedszkola nie towarzyszył pośpiech i związane z tym nerwy.
Ile trwa adaptacja w przedszkolu?
Przebieg adaptacji dziecka w przedszkolu trwa od kilku tygodni do kilku miesięcy. O jej długości decyduje jednak wiele czynników, m.in.:
- nieobecności z powodu choroby, które przerywają proces adaptacji (niestety, wśród przedszkolaków infekcje zdarzają się bardzo często),
- dojrzałość emocjonalna dziecka (np. łatwość nawiązywania kontaktów z rówieśnikami, umiejętność rozpoznawania emocji u innych osób - te i inne zdolności kształtują się od 2. do 6. roku życia, w indywidualnym tempie),
- postawa rodziców,
- postawa nauczycieli przedszkola,
- to, czy maluch ma starsze rodzeństwo w placówce (wcześniejsze wizyty w przedszkolu, np. by odebrać starszego brata lub siostrę, pomagają w oswojeniu się z miejscem, zabawkami i osobami pracującymi w przedszkolu).