14.04.2021

Temat dnia: Dzień dobry! Do widzenia!

Witajcie drogie dzieci :) Dzisiejsze zajęcia rozpoczniemy od rozgrzewski.

1. Rytmiczna rozgrzewka w podskokach.

https://www.youtube.com/watch?v=Zg7pCZOtMXo&t=184s

Istnieją w naszym języku słowa, które powinny być ciągle używane. Słowa te stanowią klucz do ludzi, otwierają – można by rzec – pierwsze drzwi. Używanie ich powoduje, że jesteśmy także grzecznie traktowani. Mowa służy człowiekowi do porozumiewania się, mowa grzeczna pozwala porozumieć się szybciej.

Te słowa to: dzień dobry, do widzenia, proszę, dziękuję, przepraszam, przykro mi.

„Dzień dobry” mówimy do sprzedawców, pacjentów w poczekalni, pasażerów w przedziale, wszędzie, gdzie wchodzimy i zastajemy ludzi, z wyjątkiem komunikacji miejskiej. Dzień dobry mówimy do sąsiadów, znajomych, rodziców naszych kolegów, nauczycieli. Wątpliwości – mówić czy nie – rozstrzygamy zawsze na korzyść „Dzień dobry”. Nigdy nie zaszkodzi, nic nie kosztuje. Wśród rówieśników zamiast „dzień dobry” używa się zwrotów: cześć, hej, w zależności od mody.

„Do widzenia” stanowi ciąg dalszy „dzień dobry”. Skoro przywitaliśmy się, trzeba się pożegnać. Możemy do rówieśników mówić: cześć, hej, pa, bywaj, trzymaj się.

„Proszę” jest to słowo o wielu znaczeniach. Oznacza nie tylko prośbę: proszę o to lub tamto. Używa się też „proszę” w sensie „słucham”, w sensie „zapraszam”. „Proszę” mówimy przepuszczając w drzwiach lub na schodach, podając coś, pomagając w czymś, ustępując miejsca.

Kolejne czarodziejskie słowo brzmi: „dziękuję”. Dziękuję wyraża fakt, że doceniamy, rozumiemy, że ktoś się dla nas wysilił, włożył wiele serca, starał się. Wszelkie dziękuję, że zrobiłaś, pamiętałaś, wyszukałaś, przyszyłaś, powtórzyłaś. „Dziękuję” jest też w stałym użyciu     w kontaktach z nieznajomymi, „dziękuję” kończy rozmowy urzędowe.

Uwaga: odpowiedzią na „dziękuję” wcale nie jest „proszę”. Odpowiedzią na „dziękuję” jest najczęściej także „dziękuję” lub: „ależ to drobiazg”, „nie ma o czym mówić”, „cieszę się, że się podoba”, „dobrze, że się przydało”, „o, to żaden kłopot”.

„Przepraszam” nie jest tylko słowem dla tych, którzy czują się winni. „Przepraszam” nic nie kosztuje, a dowodzi, że zauważamy tych, którym mimo woli, niechcący lub z konieczności sprawiliśmy kłopot, przykrość, niewygodę.

„Przepraszam” jest wstępem do pytań, które zadajemy, gdy przerywamy komuś pracę, zadumę, lekturę.

Do tych wszystkich grzecznościowych zwrotów konieczny jest uśmiech. Uśmiech można zrozumieć w każdym języku. Rozjaśnia twarz i dodaje jej ciepła.

2. „Jestem kulturalny” – zabawa ruchowo – integracyjna.

Rodzic gra np. na grzechotce , dzieci biegają po pokoju. Gdy Rodzic mówi:

– dzień dobry – dzieci podbiegają do Rodzica  i trzymając się za ręce, wykonują dwa przysiady,

 – do widzenia – dzieci podbiegają do Rodzica, robią haczyki z rąk (wiatraczki) i podskakują wokoło,

– przepraszam –  dzieci podbiegają do Rodzica  i przybijają piątki.

(Jeśli ktoś ma rodzeństwo można pobawić się z bratem lub siostrą).

3. „Grupa przyjaciół” – praca plastyczno-techniczna, wykonanie ludzików z rolek papieru toaletowego. Dzieci wykonują ludziki: z rolek papieru toaletowego robią tułów, z papieru kolorowego – głowę,
nogi i ręce, a z krepiny – włosy. Ustawiają wykonane postaci w kręgu i opowiadają o nich.

Dziękuje za piękną pracę . Życzę WAM miłego dnia :)