Seplenienie szereg szumiacy - przykładowe ćwiczenia

Seplenienie szereg szumiacy - przykładowe ćwiczenia

1. Etap przygotowawczy przed wywołaniem głosek szeregu szumiącego („sz”, „ż”, „cz”, „dż”)

Ćwiczenia języka:

• dotykamy palcem lub łyżeczką podniebienia tuż za górnymi zębami, nazywając je „zaczarowanym miejscem”, „parkingiem”, w którym język (krasnoludek, samochód) powinien przebywać, gdy mamy zamkniętą buzię;
• wysuwanie języka do przodu;
• wysuwanie szerokiego języka na zewnątrz jamy ustnej;
• żucie brzegów języka zębami trzonowymi (żeby rozciągnąć całą jego powierzchnię);
• masaż języka – wysuwanie i cofanie języka przez lekko zwarte zęby;
• unoszenie języka na górną wargę (język wąski, wydłużony, zęby widoczne);
• unoszenie języka za górne zęby (język wąski);
• cofanie języka za wałek dziąsłowy;
• kierowanie języka w kąciki ust (zęby widoczne);
• klaskanie językiem – naśladowanie odgłosu konia uderzającego kopytami o bruk;
• „liczenie ząbków” – dotykanie czubkiem języka górnych zębów po wewnętrznej stronie, podczas szerokiego otwierania jamy ustnej;

• „mycie zębów” – oblizywanie językiem górnych zębów po wewnętrznej stronie przy zamkniętych, a następnie otwartych ustach;
• „zaczarowany język” – przytrzymanie przez kilka sekund czubka języka na podniebieniu przy szeroko otwartych ustach;
• „krasnoludek zagląda do gardła” – cofanie języka w głąb jamy ustnej, zaczynając od górnych zębów, a kończąc na podniebieniu miękkim;
• zlizywanie czubkiem języka z podniebienia, np. kawałka czekolady lub gumy rozpuszczalnej, kremu czekoladowego, mleka w proszku (przy szeroko otwartych ustach);
• ssanie czubkiem języka na podniebieniu małego pudrowego cukierka, musującej witaminy C, opłatka lub naśladowanie ssania pożywienia;

• przytrzymywanie czubkiem języka przy podniebieniu rodzynek, pastylek pudrowych, cukierków z wgłębieniem w środku;
• „język malarzem” – język to pędzel, którego czubkiem dzieci mają naśladować malowanie różnych wzorów (kropek, kółek, linii, kwadratów, trójkątów). Moczenie „pędzla” w farbie oznacza dotykanie czubkiem języka wałka dziąsłowego. Płukanie „pędzla” to oblizywanie językiem dolnych dziąseł od wewnętrznej strony;
• „karuzela” – włóż język między wargi a dziąsła i zakręć nim raz w prawą, raz w lewą stronę;
• „słoń” – dosięgnij językiem (jak słoń trąbą) do ostatniego zęba na górze i na dole, z prawej i lewej strony;
• „wahadełko” – kierowanie czubka języka w kąciki ust;
• „młotek” – wbijamy gwoździe w ścianę. Spróbuj zamienić język w młotek i uderzaj o dziąsła tuż za górnymi zębami, naśladując wbijanie gwoździa;
• wysuwamy język na brodę, zwijamy w „łyżeczkę” i chowamy do buzi;
• „schodki” – czubek języka dotyka górnych jedynek, górnej wargi, a następnie nosa (buzia otwarta);

• masaż podniebienia – język jest masażystą i masuje podniebienie od zębów w stronę gardła i z powrotem;
• naśladowanie różnych zwierząt:
  – „krokodyl” – szerokie otwieranie buzi, wysuwanie żuchwy do przodu, naśladowanie „kłapania paszczą”
  – „krowa” – naśladowanie przeżuwania trawy
  – „zły pies” – zagryzanie górnymi siekaczami dolnej wargi, udawanie warczenia psa

• wydmuchiwanie powietrza przez język zwinięty w tzw. rynienkę;
• naśladowanie mlaskania;
• śpiewanie znanych melodii na sylabach: la, lo, le, lu, ly.

Ćwiczenia warg:

• rozchylanie warg jak przy uśmiechu;
• „ryjek świnki” – wysuwanie zaokrąglonych warg do przodu (zęby widoczne);
• „całuski” – cmokanie ustami;
• oblizywanie warg;

•  „zmęczony konik” – parskanie wargami;
• „kto silniejszy?” – napinanie warg w pozycji rozciągniętej. Dwie osoby siedzące naprzeciw siebie trzymają ustami kartkę papieru i każdy ciągnie w swoją stronę;
• „wąsy” – wysuwanie warg jak przy wymawianiu „u”, położenie na górnej wardze słomki lub ołówka i próby jak najdłuższego utrzymania;
• „drzwi do domu” – buzia do domek krasnoludka, a wargi to drzwi do domku. Pokaż jak wargi ściągnięte do przodu, otwierają się i zamykają;
• „straż pożarna” – wyraźne wymawianie samogłosek w parach: e o oraz a u;
• wydawanie odgłosów:
  – krowy – mu, mu
  – kukułki – kuku, kuku
  – sowy – hu, hu
  – psa – hau, hau
  – rybki – plum, plum
  – pukania – puku, puku
  – uderzania – buch, buch
  – chodzenia – tupu, tupu;

• „pyszczek rybki” – wysuwanie warg do przodu, a następnie naprzemienne ich otwieranie i zamykanie;
• „ryjek” – układanie warg w kształcie ryjka, a następnie ich rozsuwanie do uśmiechu;
• gra na trąbce z szerokim ustnikiem, flecie, harmonijce ustnej.

Życzę udanej zabawy !!!!