W teatrze 14.04.2021
1. „W teatrze” – słuchanie wiersza i rozmowa na temat teatru z wykorzystaniem rekwizytów i ilustracji.
W teatrze
Marlena Szeląg
W wygodnym fotelu siedzę w teatrze,
przed siebie na scenę wciąż patrzę, i patrzę…
Wtem gasną światła w wielkiej sali,
wszyscy rozmawiać zaraz przestali.
Do góry pnie się czerwona kurtyna,
bo właśnie spektakl się rozpoczyna.
Już scenografia wprawia w zdumienie,
do zamku przeniesie nas przedstawienie.
Wtem aktor wchodzi w złotej koronie
i siada dostojnie na wielkim tronie.
A z nim aktorka w sukni balowej,
odgrywa rolę mądrej królowej.
Już słychać w dali trąby i dzwony,
poddani składają niskie ukłony.
Wtem rycerz pojawia się w lśniącej zbroi,
a obok niego koń płowy stoi.
Lecz koń ten nie jest żywą istotą,
jest rekwizytem, ręczną robotą.
I chociaż z drewna jest wyrzeźbiony,
to w przedstawieniu jest ożywiony.
I szybko tak mija mi czas w teatrze,
a gdy się boję, na scenę nie patrzę!
Kiedy się smucę lub kiedy wzruszę,
łezki w chusteczkę wytrzeć wnet muszę.
Są też momenty wielkiej radości,
skąd tyle emocji w mym sercu gości?
Teraz aktorzy zdejmują maski,
chyba czekają na widzów oklaski?
Z uśmiechem nisko nam się kłaniają,
wielkie uznanie i brawa dostają!
Czerwona kurtyna się opuściła
i całą scenę znów zasłoniła.
Wtem błysły światła w wielkiej sali,
wszyscy ze swoich foteli wstali.
I to już koniec jest przedstawienia
– Teatrze magiczny, do zobaczenia!
Rodzic zadaje dziecku pytania do wysłuchanego utworu: W jakie miejsce przeniósł nas wiersz? Po co chodzi się do teatru? Jacy bohaterowie występowali w spektaklu, o którym opowiadał wiersz? Co możemy zobaczyć i znaleźć w teatrze? (Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat scenografii, sali, sceny, kurtyny, aktorów, masek, kostiumów, afiszu, biletów itp.) Jakie emocje, uczucia może w nas wzbudzić przedstawienie teatralne?
2. „Kurtyna do góry, kurtyna w dół” – zabawa ruchowa. Dziecko maszeruje po pokoju w rytmie wystukiwanym przez Rodzica, trzymając za rogi chustę w kształcie prostokąta lub kwadratu. Gdy stukanie cichnie, Rodzic podaje hasło: Kurtyna w dół! – dziecko chwyta chustę za dwa rogi, wyciąga do góry ręce, staje na palcach i powoli kuca, naśladując chustą opuszczanie kurtyny. Gdy stukanie cichnie i Rodzic podaje hasło: Kurtyna w górę! – dziecko kuca i chwyta chustę za dwa rogi, po czym powoli wstaje, wyciąga ręce do góry i staje na palcach, naśladując chustą podnoszenie kurtyny.
3. Który fotel w teatrze?” – zabawa matematyczna. Rodzic prezentuje dziecku planszę sali teatralnej i objaśnia oznakowanie miejsc i rzędów. (Kwadrat oznacza krzesełko na Sali. Najbliżej sceny jest pierwszy rząd krzeseł – kwadratów, za nim kolejne rzędy). Miejsce w rzędzie należy wyliczać zawsze od lewej do prawej strony. Dla ułatwienia można każde miejsce oznaczyć kropkami. Należy przygotować również kartoniki w takich samych kolorach jak krzesełka z zaznaczonymi kropkami (np. sześć czerwonych kartoników na których zaznaczone będą kolejno kropki od 1 do 6. Dziecko losuje kolorową kartkę z kropkami i stawia pionek na odpowiednie krzesełko lub wskazuje miejsce na ekranie komputera. Dzieciom młodszym przygotowujemy kartki z kropkami od 1 do 4.
4. Ćwiczenia z liczeniem W PODSKOKACH | RYTMIKA DLA DZIECI